Seldi Pílatus saklausan
son guðs til krossins dauða.
Upphlaupsmaður sá víg eitt vann,
þá frelsi fann,
fékk líf, en missti nauða.
Í myrkvastofu sá bundinn beið,
Barrabas frá ég hann heiti.
Má hér finnast ein merking greið
um mannkyns neyð,
mjög skýr að öllu leyti.
Barrabas frá ég að föður og nið
flestir lærðir menn þýði.
Adam líkist þar eflaust við
og allt hans lið,
sem á féll dauðans kvíði.
Upphlaupsmaður hann orðinn var,
þá eplið í munn sér leiddi,
sjálfs guðs boðorði sinnti ei par,
og síðan þar
sig og allt mannkyn deyddi.
Í djöfuls fjötrum fastur lá
fanginn til eilífs dauða.
Allir hans niðjar út í frá
með eymd og þrá
áttu von kvala og nauða.
Hér þá Jesú var helið kalt
af heiðnu dæmt yfirvaldi,
fékk Adam sjálfur frelsið snjallt
og fólk hans allt,
sem fagnar því lausnargjaldi.
Nú fyrst ég Adams niðji er,
nær mér gengur það dæmi.
Sál mín, set slíkt fyrir sjónir þér,
og sjáðu hér
sannferðugt lærdóms næmi.
Ó, hvað oft hef ég aumur gjört
uppreisn mót drottins anda,
daglega því hans boðorð bert
svo braut ég þvert.
Mér bar þó í hlýðni að standa.
Mun ég ekki við manndráp frí:
mína sál þrátt ég deyddi.
Ill dæmin gáfust af mér ný
og nauðir í
náungann þar með leiddi.
Ófrægður er ég orðinn mest.
Allar skepnur það sanna.
Fáráðum ekkert forsvar sést;
fangelsið verst
fyrir því hlýt ég að kanna.
Í myrkvastofu ég bundinn bíð,
bölvan lögmáls mig hræðir;
dapurt nálægist dauðans stríð
og dómsins tíð;
daglega sorgin mæðir.
Heyri ég nú þann hjálpar róm,
að hafir þú, Jesú mildi,
fyrir mig liðið lífláts dóm;
þín líknin fróm
lausan mig kaupa vildi.
Sú heilaga aflausn hryggð og sút
af hjarta mínu greiðir,
syndanna leysir hlekkja hnút
og hér með út
úr hörðu fangelsi leiðir.
Hvað dauða saknæmt sást á mér,
svoddan miskunn ég þekki,
til dauða allt var dæmt á þér,
minn drottinn, hér;
dóminum kvíði eg því ekki.
Líf mitt og sál þig lofar nú,
leyst frá dauðans fangelsi.
Eg lifi eða dey, það er mín trú
óbrigðul sú,
í þínu, Jesú, frelsi.
Himneskri páskahátíð á
hef ég nú þess að bíða.
Myrkvastofunni frelstur frá
ég fagna þá
í flokki útvaldra lýða.
Svo er nú Barrabas orðinn frí,
Adam og ég, hans niðji.
Hver kristin sála heimi í
vorn herra því
heiðri, lofi, tilbiðji.
Amen